Sadece kendim için yazmıştım

Partnerim ile birlikte olurken , ilk ön sevişmenin , 5-10 dakikasında boşalıyorum , bazen tam birleşme olacakken bazende on sevişme esnasında, ikinci birliktelik girişimi de birleşme olmaya başladıktan sonra 5 dakika da boşalma oluyor aşağı yukarı, üçüncüsü uzun sürüyor yarım saat bazen daha fazla ve bu durum 2-3 saat içinde oluyor, bu normal mi yardım almam gerekiyor mu

Tek diyebileceğim sanırım yorulduğum. Sürekli iyi birşeyler yapacağım derken yanlış anlaşılmaktan yoruldum. Bir yol göremiyorum artık. Her yer karanlık benim için.

öfke kontrol problemim var ne yapmalıyım?

Büyük bir travmam olmamasına rağmen hep bende bir sorun olduğunu düşündüm. Hep içimi dinliyorum. Bir ara aydınlandığımı her şeyi çözdüğümü sanmıştım ama bir gün bi anda hepsi konfeti gibi patladı. En büyük sorunlarım sosyalleştikten sonra yalnız kaldığımda kendime gelemiyorum. Hasta gibi oluyorum. Görünmez olmak istiyorum ama malesef işimden dolayı benim için çok fazla insanla muhatap oluyorum. Annemin normal konuşması dahi kavga eder gibi olduğu için ve küçükken bu yüzden zorluk yaşadığını gördüğüm için bilgisizce bir şey söylediğinde çok ofkeleniyorum. Bunu aslında yeni fark ettim. Belki de başkasının karşısında zor duruma düşmesini istemiyorum en çok ona öfkelenirim. Kendim de bilgisiz görünmekten nefret ederim. Her şeye bağımlıyım. En çok uykuya. Sigarayi bıraksam internete düşüyorum. Ortam yok. Ya çok mesafeli ya çok laubaliyim. Çok yetersiz hissediyorum fakat kendimi geliştiremiyorum. Zihnim 15 yaşlarında takılı kalmış gibiyim. Yetişkin gibi davranamıyorum. Son zamanlarda sokakta kalmaktan korkuyorum. İşim var ama güvende hissetmiyorum.

Aşırı mastürbasyon zararlı mıdır? Bedensel ve duygusal olarak ne gibi zararları vardır? Bol bol seks yapmaya yararlı ama mastürbasyon yapmaya niçin zararlı diyorlar? Mastürbasyon cinsel saldırganlığı azaltmaz mı?

Bir kadına açılmak için hangi yolları izlemeliyiz? Hayır dediği zaman ısrarcı olmalı mıyız? Çok seviyorsak nasıl vazgeçeceğiz? Kafamda hep deli deli sorular dolaşıyor. Karşı cinsin kur yapma davranışlarını yanlış anlamadan nasıl yorumlayabiliriz?

10 yaşındayken abla dediğim biri vücuduma ellemeye ve elletmeye çalıştı. Tüm çabama rağmen kendini tatmin etti.

Bazen hayatımın çok uzun ve yorucu olduğunu hissediyorum. Bu kadar çabalamak zorunda mıyım ki? Neden kendimi yapıratıyorum bu kadar yıpranmamın bir sonucu olacak mı? Çoğu kez hayatıma son vermek istedim sonrasında ölümün daha anlamsız olabileceğini düşündüm çünkü orası bir bilinmezlikti. Ee bir de arkamda bırakacağım ailem var tabiki. Çoğunlukla başkaları için yaşıyor olduğumu hissediyorum, kendimden uzaklaştığımı kendimi sevmediğimi vs.. Yalnız kalmak korkutuyor bu kocaman yalnızlığın içinde. Sevgi, bağlılık,dostluk her şey anlamını yitiriyor. Yaşam çok zor ama dayanıyoruz bir şekilde, zorundayız. Aslında bakarsan çok güzel bir hayatım var gibi, dışardan görenler imreniyor ama benim içimdeki boşluk günden güne daha da derinleşiyor. Sevişmeler anlamsız, ilişkiler anlamsız geliyor. Hayatımda neden var olduğumu unutuyorum adeta. Taşıdığım yükleri bıraktıkça yenilerini ekliyorum. Göz yaşlarım akıyor kimse görmüyor, görse nolacak ki insanlar için önemli olduğumu düşünmüyorum dilleri başka içleri başka. Hayatımda yolunda giden çok şey var ama nereye gittiklerini kendileri de bilmiyor. Bu yol nereye gidiyor bilmiyorum bitsin istiyorum.