Çocuğu gözlemlemenin en etkili yolu neye odaklanacağını belirlemek ve kalıplardan uzaklaşarak onu anlamaya odaklanmaktır. Şimdi sizlere bazı yönlendirmelerde bulunacağım.

• Çocuğunuz yakınlık kurmakta güçlük çekiyor mu?

• Sizi ya da bakıcısı gibi yanında rahat ettiği kişileri arıyor mu?

• İlişkilerinde yakınlık gösteriyor mu ve bundan memnun mu?

• Çocuğunuz jest ve mimiklerle iletişim kurabiliyor; gülümseme, kaş çatma kafasını sağa sola
sallama ve diğer bazı hareketleri tutarlı bir şekilde kullanabiliyor mu?

• Çocuk kelimeleri kullanmaya başladığında onları anlamlı bir şekilde kullanabiliyor mu?

• Kullandığı kelime ve semboller duygu ve istek içeriyor mu? (Baba seni seviyorum, o
kalemi istiyorum) mu yoksa (Bu bir masa, bu bir elma) gibi cümleler mi kullanıyor.

yakınlık oluşturma, duygusal hareketleri tutarlı şekilde gösterme, duygusal kelime ve sembol kullanma yoksa o zaman otistik  yelpazesinde hangi noktalarda neye daha çok ihtiyacının olduğunu belirleyip yaşına ve destek mekanizmasına göre bir program oluşturmak; takibe almak gerekir. Olan her davranışın mutlaka bir tetikleyicisi veya nedeni vardır, çocuklarınızı veya kendinizi suçlamak işlevsel bir çözüm noktası değildir. Suçlu yok çünkü yanlış bir şey yok. İhtiyaçlar var ve bunu tespit etmek, destek sağlamak ; ebeveyn, okul, eğitmen ve psikolog olarak bizlerin işi.