Bazı anlar vardır, çoktan geçtiğini sanırız ama içimizde bir yer hâlâ oradadır.
Kimi zaman bir kokuyla, kimi zaman bir sesle, hatta bir bakışla…
Kalbimiz hızlanır, boğazımız düğümlenir, midemize kramplar girer.
O an, aklımız bir şey hatırlamasa bile bedenimiz hatırlıyordur.

İşte bu yüzden beden kayıt tutar.
Hem de çok detaylı bir şekilde…

- Duygular Sadece Zihinsel Değildir, Bedenseldir

Bessel van der Kolk’un “Beden Kayıt Tutar” adlı kitabında söylediği gibi:
Travmalar, bastırılan duygular ya da yaşanamamış deneyimler bir yerlerde saklanmaz;
doğrudan bedenimizde saklanır.

• Bastırılmış öfke omuzlarımızı kas katı yapar.

• Yas, göğsümüzde bir ağırlık gibi oturur.

• Korku, midemizde düğümlenip kalır.

• Utanç, boynumuzu eğdirir, sırtımızı kamburlaştırır.

Duygular, kelimelerle ifade edilemediğinde beden bu hikâyeyi anlatmaya devam eder.
Yani her duygunun bir bedensel karşılığı vardır.
Ve bu karşılık çoğu zaman kelimelerden daha dürüsttür.

- Bedenin Sinyallerini Dinlemek

Peki bu ne anlama gelir?

Şöyle düşün:
Biri sana “iyi misin?” diye sorduğunda, “iyiyim” dersin ama…

• Ellerini sıkıyorsan,

• Nefesini tutuyorsan,

• Gözlerini kaçırıyorsan,

• Ya da boğazın düğümlenmişse…
  Bedenin başka bir şey söylüyordur.

Beden, duyguları sakladığın bir depo değil, duygularını senin yerine taşıyan bir hafıza gibidir.

Bu yüzden bazen “neden bu kadar gerginim” dediğin anlarda, bedenin senden önce hatırlamış olabilir.
Bir travmayı, bir hayal kırıklığını ya da bir korkuyu…

- Duyguların Bedendeki İziyle Temas Kurmak

Bedenle yeniden bağlantı kurmak; geçmişle, duygularla ve kendimizle barışmanın yoludur.
İlk adım: Fark etmek.

• Şu an bedenimde neler oluyor?

• Nefesim nasıl?

• Ellerim gevşek mi, yoksa sıkılı mı?

• Kalbim nasıl atıyor?

Bu sorular basit gibi görünür ama aslında yıllardır ihmal ettiğimiz bir dili yeniden öğrenmektir.

Beden farkındalığı geliştikçe, bastırdığımız duygularla da yüzleşmeye başlarız.
Ve bu yüzleşme, sadece geçmişi değil, bugünü de iyileştirir.

- Travma Bedendedir, Ama İyileşme de Oradan Başlar

Bazen “neden böyle hissediyorum” sorusuna bir cevap bulamayız.
Çünkü zihnimiz unutmuş olabilir ama bedenimiz unutmamıştır.

İşte bu yüzden travmanın izi bedende saklanır. 
Ama iyi haber şu ki:
İyileşme de bedende başlayabilir, bazen farkında olmadan iyileştirir geçmiş acı anıları. 

Nefes almak, harekete geçmek, dans etmek, yoga yapmak, şefkatle bedene dokunmak…
Bunlar sadece fiziksel aktiviteler değil; aynı zamanda duygularla yeniden bağlantı kurmanın yollarıdır.